پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

بهزیستی یا سازمان اصل‌های فراموش شده؛ این همۀ تعریفی است که در مورد این سازمان بزرگ حمایتی می‌توان گفت. بسیاری از افراد معلول، کم‌توان ذهنی، جسمی، حرکتی و … نگاه‌شان به حمایت‌های بهزیستی است، اما آن‌گونه که باید حمایت نمی‌شوند و بسیاری از قوانین مصوب شده که جزو وظایف این نهاد است، بر زمین مانده و اجرا نمی‌شود. کارشناسان می‌گویند تا در این نهاد اصلاح ساختاری صورت نگیرد، نمی‌توان امید به خدمات‌رسانی بیشتر به معلولان کرد. در بین شعار‌های متعددی که برای این طیف سر داده می‌شود، از همه پررنگ‌تر شعار «معلولیت محدودیت نیست» است. اما چقدر جامعه برای تحرک و فعالیت این قشر فراهم است؟ درحالی‌که هنوز مسائلی، چون اشتغال، درآمد، مسکن و تجهیزات پزشکی جزو مشکلات جدی جامعۀ معلولان است. از سوی دیگر، به‌جز سازمان بهزیستی کشور، وزارتخانه‌های کشور، راه و شهرسازی، صمت، آموزش‌وپرورش، سازمان برنامه‌وبودجه، سازمان صداوسیما، بنیاد شهید و امور ایثارگران، نمایندۀ تشکل‌های غیردولتی جانبازان، نمایندۀ شبکه‌های ملی تشکل‌های مردم‌نهاد معلولان، رئیس شورای‌عالی استان‌ها و نمایندۀ سایر دستگاه‌های دولتی، عضو ستاد هماهنگی و پیگیری قانون حمایت از حقوق معلولان هستند. اما این تنوع ارگانی منجر به بهبود بودجه و سیاست‌گذاری نشده است. درحالی‎که در صورت تخصیص بودجۀ مناسب و تسهیل موانع قانونی و فرهنگی، بسیاری از معلولان می‌توانند ضمن رفع نیاز‌های خود، در اموری همچون اشتغال خانگی و کارگاه‌های خرد فعالیت پررنگی داشته باشند. هفته‌ای که سپری شد، به نام هفته بهزیستی بود که براساس آمار‌ها بین ۱۰ تا ۱۵ درصد افراد هر جامعه را معلولان تشکیل می‌دهند، اما هنوز تبعیض و نبود عدالت برای درمان این بیماران احساس می‌شود. بسیاری از خانواده‌ها از پس هزینه‌های سرسام‌آور توانبخشی و یا خرید اقلام مد نظر برنمی‌آیند و خواهان بهبود کیفیت زندگی برای بیمار معلول خود از طریق یک مستمری دائم و مناسب هستند. از سوی دیگر هنوز برخی از آن دسته از معلولان که توان فعالیت فکری و فیزیکی را برای داشتن شغل دارند، توانسته‌اند آن‌گونه که باید موفق به دستیابی به شغل شوند. دولت دوازدهم یکی از اقداماتی که برای حمایت از معلولان انجام داده بود، تصویب لایحۀ حمایت از آنان بود که متأسفانه در دولت گذشته اقدامات حمایتی به‌صورت جزیره‌ای و کم‌رنگ برای معلولان اجرا شد.

محمدرضا اسدی گفت:بحران بیماری کووید ۱۹ و ویروس کرونا روند رو به رشد میزان بیکاری در افراد دارای معلولیت جویای کار را با شتاب بیشتر و آسیب‌های جدی تری مواجه کرده است به نحوی که اثر این بحران بر معیشت آنان پس از گذشت بیش از سه ماه از آغاز همه گیری بیماری در کشور به صورت فزاینده‌ای در حال خودنمایی است و این آسیب بیشتر به مشاغل غیررسمی یعنی همان نقاطی که بیشتر افراد دارای معلولیت و خانواده‌هایشان امرار معاش میکنند، نمایانتر می‌شود و فقط مختص به کشور ما نیست.

محمد رضا اسدی گفت: مؤسسات، دفاتر و مراکز توانبخشی که ابتدای آغاز بحران کرونا به سبب نگرانی مراجعین برای حضور در این مراکز و تمهیدات خودجوش مدیران مراکز بعضاً قبل از ابلاغ رسمی سازمان نظام پزشکی کشور به گونه‌ای از پذیرش حضوری امتناع کردند تا حتی کمترین آسیب هم به مراجعین که آسیب پذیرترین اقشار جامعه و افراد دارای معلولیت هستند، وارد نشود.

اسدی گفت: از جانفشانی‌های پزشکان و پرستاران و کادر درمان گرفته تا همکارانی که در حیطه توانبخشی به جامعه‌ای با خطرپذیری بیشتر مانند افراد دارای معلولیت و سالمندان خدمت می‌کنند.

افراد دارای معلولیت به دلیل ضعف سیستم ایمنی بدن در گروه‌های با ریسک بالای ابتلا به ویروس کرونا قرار دارند؛ و به دلیل شرایط خاص و نیاز‌های ویژه‌ای که دارند، بیش از سایر گروه‌های جامعه باید، لوازم بهداشتی برای مقابله با ویروس کرونا را در اختیار داشته باشند، اما با توجه به شرایط اقتصادی خانواده‌ها این نیاز مهم در موارد بسیاری برآورده نشده و مسئولان نیز به آن توجه چندانی نکرده‌اند.

بحران کرونا در این مدت اثرات جبران ناپذیری از خود به جا گذاشته و گسترش لجام گسیخته آن در میان ترس و دلهره جهانی، نگرانی‌های فزاینده ای در خصوص ماهیت این ویروس مرگبار پدید آورده است.

نایب رئیس انجمن علمی کاردرمانی ایران درباره رعایت کردن توصیه‌های عام بهداشتی و مراقبتی ویژه معلولان و همچنین درباره تجهیزات توانبخشی مورد استفاده افراد دارای معلولیت با توجه به شیوع ویروس کرونا توضیحاتی را ارائه کرد.

نایب رئیس انجمن علمی کاردرمانی ایران درباره ابتلا ویروس کرونا به افراد دارای معلولیت گفت: این افراد به هر نحوی آسیب پذیرترین افراد در درون جامعه هستند.